Chronisch hartfalen is een ernstige ziekte met een slechte prognose, waarvan de incidentie in Nederland (door o.a. vergrijzing) de komende decennia zal blijven toenemen. Steeds vaker wordt daarvoor een linkerventrikelsteunhart (LVAD) geplaatst. Maar terminale zorg voor een patiënt met een LVAD vergt een andere benadering dan terminale palliatieve zorg bij eindstadium hartfalen zonder LVAD. Aan de hand van een casus uit onze praktijk willen wij dit in deze klinische les beschrijven.
